اسکولیوز خفیف

بخشی از تشخیص بیمار مبتلا به اسکولیوز، طبقه بندی بیشتر این بیماری است. این بر اساس ویژگی های مختلف بیماری و بیمار مانند سن، علت (در صورت شناخته شدن)، شدت وضعیت، و محل انحنا است. هنگامی که وضعیت بیمار به عنوان خفیف، متوسط یا شدید طبقه بندی شد، می توانیم با طراحی یک برنامه درمانی سفارشی جلو برویم.

هنگامی که یک فرد برای اولین بار تشخیص اسکولیوز را دریافت می کند، این تشخیص شامل طبقه بندی وضعیت می شود. بر اساس اندازه گیری معروف به “زاویه کاب”، اسکولیوز بیمار به عنوان خفیف، متوسط یا شدید طبقه بندی می شود. اگر ستون فقرات بیمار با زاویه کاب بین 10 تا 25 درجه خم شود و بچرخد، این “اسکولیوز خفیف” در نظر گرفته می شود.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان اخیراً مبتلا به اسکولیوز خفیف تشخیص داده شده است، به احتمال زیاد، بیمار چیزی جز خوش شانسی نخواهد داشت. با این حال، فقط با تشخیص وضعیت در خفیف ترین شکل، آنها از قبل از بازی جلوتر هستند. این به این دلیل است که وقتی صحبت از رایج ترین شکل این بیماری می شود، تشخیص زودهنگام می تواند به همان اندازه که مفید باشد چالش برانگیز باشد.

اسکولیوز خفیف چیست و چگونه طبقه بندی می شود؟

ستون فقرات انسان دارای سه انحنای طبیعی سالم است. این انحناها به ستون فقرات استحکام، انعطاف‌پذیری می‌دهد و به ما امکان می‌دهد حالت عمودی خود را حفظ کنیم.

اگر یک یا چند مورد از آن انحناهای سالم از بین برود، بیومکانیک کلی ستون فقرات از بین می رود و این می تواند منجر به تعدادی از علائم تجربه شده و عوارض بالقوه شود.

اگر ستون فقرات دارای خمیدگی غیرطبیعی به پهلو باشد، به علاوه دارای چرخش باشد، اینها نشانه های خوبی برای وجود اسکولیوز هستند.

نشانگر دیگری که باید رعایت شود چیزی است که به عنوان “زاویه کاب” شناخته می شود.

زاویه کاب

زاویه کاب اندازه‌گیری است که از طریق اشعه ایکس از مهره‌های خمیده‌تر گرفته می‌شود. این اندازه گیری به ما می گوید که ستون فقرات بیمار تا چه اندازه از یک تراز طبیعی و سالم می پیچد و خم می شود.

اگر زاویه کاب بیش از 10 درجه باشد، اما کمتر از 25 باشد، این به عنوان “اسکولیوز خفیف” طبقه بندی می شود، و این اولین توقف در خط پیشرونده این بیماری است.

زاویه کاب بخش بزرگی از طبقه بندی این بیماری است، اما عوامل مهم دیگر عبارتند از سن بیمار، علت بیماری (در صورت شناخته شدن)، و محل انحنا.

سن بیمار

در حالی که اسکولیوز می تواند در هر سنی ایجاد شود، شایع ترین شکل آن در سنین 10 تا 18 سالگی ایجاد می شود: اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان (AIS).

این شکل از بیماری 80 درصد موارد تشخیص داده شده شناخته شده را تشکیل می دهد.

سن بیمار به چند دلیل یکی از جنبه های مهم فرآیند طبقه بندی است.

اول از همه، سن یک فرد به ما یک ایده کلی در مورد سطح تناسب اندام و توانایی آنها برای رسیدگی به سختی های درمان می دهد.

از نظر اسکولیوز، سن اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا زمانی که فرد به بلوغ اسکلتی می‌رسد، بزرگترین محرک برای پیشرفت بیماری حذف می‌شود: رشد.

در حالی که ما چیزهای زیادی در مورد این بیماری نمی دانیم، از جمله اینکه چه چیزی باعث شروع اشکال ایدیوپاتیک می شود، می دانیم که بیمارانی که رشد و تکامل آنها هنوز ادامه ندارد، در معرض بالاترین خطر پیشرفت هستند.

سن نیز مهم است زیرا به نشان دادن علائم احتمالی که ممکن است بخشی از تجربه اسکولیوز بیمار باشد، مانند درد کمک می‌کند، و این ما را به این موضوع راهنمایی می‌کند که چرا تشخیص زودهنگام اسکولیوز خفیف می‌تواند دشوار باشد، که به آن باز خواهیم گشت.

در حال حاضر، بیایید به معیارهای طبقه بندی یک شرط پایبند باشیم. ما در مورد زاویه کاب (شدت شرایط) و سن بیمار صحبت کرده‌ایم، بنابراین بیایید به سراغ علت شرایط برویم.

علت وضعیت

همانطور که قبلاً ذکر شد، رایج‌ترین شکل این بیماری AIS است، و نام «ایدیوپاتیک» این بیماری به ما می‌گوید که هیچ علت شناخته‌شده‌ای وجود ندارد که بتوانیم در شروع آن نقش داشته باشیم.

در عوض، تصور می‌شود که AIS از تعدادی متغیر ایجاد می‌شود که می‌تواند از بیمار به بیمار دیگر متفاوت باشد: چند عاملی.

همانطور که اشاره کردیم که چگونه AIS 80 درصد موارد تشخیص داده شده شناخته شده را تشکیل می دهد، ممکن است تعجب کنید که 20 درصد دیگر چیست.

20 درصد دیگر موارد تشخیص داده شده، علل شناخته شده ای دارند، و اینها اشکال کمتر معمولی این بیماری مانند عصبی-عضلانی، مادرزادی، دژنراتیو و تروماتیک هستند.

در موارد فوق، اسکولیوز به عنوان یک عارضه ثانویه به یک مسئله یا بیماری اولیه پزشکی ایجاد می شود.

دانستن این امر مهم است زیرا درمان این اشکال باید در درجه اول به مسئله پزشکی بزرگتر رسیدگی کند.

محل انحنا

سه بخش اصلی برای ستون فقرات وجود دارد: گردنی (بالایی پشت و گردن)، قفسه سینه (وسط پشت) و کمری (کمر).

اسکولیوز می تواند در هر مکانی در امتداد ستون فقرات ایجاد شود، اما بیشتر در امتداد ستون فقرات قفسه سینه ایجاد می شود.

دانستن محل دقیق انحنا نه تنها برای دانستن محل تمرکز اجزای درمان، مانند تنظیمات هدفمند کایروپراکتیک، مهم است، بلکه به این دلیل که مکان‌های انحنای خاص به علائم خاصی مرتبط هستند، و این می‌تواند به هدایت رویکرد درمانی ما در حرکت رو به جلو کمک کند.

بنابراین اکنون که به نحوه طبقه بندی یک بیماری پرداختیم، بهتر می توانید درک کنید که چگونه وضعیتی مانند اسکولیوز ایدیوپاتیک خفیف قفسه سینه-کمری نوجوانان نامگذاری می شود: “خفیف” بر اساس زاویه کاب، “نوجوان” بر اساس سن، “بیشتر” بر اساس علت، و “سینه-کمر” محل انحنا را به ما می گوید.

اکنون که ویژگی‌هایی را که یک بیماری را به عنوان خفیف طبقه‌بندی می‌کنند کاملاً درک می‌کنیم، بیایید نگاهی بیندازیم که چرا تشخیص زودهنگام می‌تواند چنین چالشی باشد.

اسکولیوز خفیف و تشخیص زودهنگام

دو ویژگی مهم اسکولیوز برای درک این است که هم پیشرونده و هم غیرقابل درمان است.

این به این معنی است که طبیعتاً این وضعیت در طول زمان بدتر می شود و هیچ درمان شناخته شده ای وجود ندارد.

در حالی که شنیدن این موضوع برای فردی که اخیراً تشخیص داده شده است می‌تواند بسیار ترسناک باشد، به بیماران و خانواده‌هایشان یادآوری می‌کنم که اگرچه ممکن است نتوانیم آن را درمان کنیم، اما منابع زیادی در اختیار داریم تا به درمان و مدیریت مؤثر آن کمک کنیم.

در حالی که به نظر می‌رسد یک اختلال ستون فقرات که با خمیدگی و پیچش غیرطبیعی مشخص می‌شود، تشخیص آن آسان باشد، این امر همیشه صدق نمی‌کند، مخصوصاً در مورد اشکال خفیف این بیماری.

از آنجایی که اسکولیوز خفیف اولین توقف در خط پیشرونده این بیماری است، این مرحله نیز دارای کمترین/خفیف ترین علائم است، و مواردی که وجود دارند اغلب برای کسی غیر از متخصص اسکولیوز که آموزش دیده برای تشخیص دقیق وضعیت بیماری قابل توجه نیست. علائم اولیه

تغییرات وضعیتی که در این مرحله ایجاد می‌شود، ظریف هستند و اغلب، فرد و خانواده‌هایش تا زمانی که پیشرفت اتفاق نیفتد و شرایط به مراحل بعدی نرود، متوجه آن نمی‌شوند: اسکولیوز متوسط و شدید.

بنابراین برای کسانی که می‌پرسند اسکولیوز خفیف چگونه است؟ پاسخ این است که، در بسیاری از موارد، بیماران مبتلا به اسکولیوز خفیف، از نظر ظاهری چندان متفاوت به نظر نمی‌رسند، حداقل برای افرادی که چشم‌های آموزش‌دیده ندارند.

تصاویر اشعه ایکس قبل و بعد از درمان نشان می دهد که چه اتفاقی در ستون فقرات می افتد، اما در این مرحله، این تغییرات به ندرت با چشم غیرمسلح یا افرادی که تجربه خاصی از اسکولیوز ندارند قابل توجه است.

اگر مشکوک هستید که به اسکولیوز مبتلا هستید یا به یکی از عزیزانتان مشکوک هستید، دریغ نکنید که در اینجا با ما تماس بگیرید تا بتوانیم در تعیین وجود یا عدم وجود اسکولیوز کمک کنیم.

این ما را به سوال بعدی که ممکن است بپرسید می رساند: علائم اسکولیوز خفیف چیست؟

علائم اسکولیوز خفیف

اسکولیوز شرایطی است که نمی توان در مورد آن به طور کلی صحبت کرد. این به این دلیل است که شدت آن از خفیف تا متوسط و شدید متغیر است.

حتی در یکی از این دسته‌ها، مانند اسکولیوز خفیف، واریانس‌های زیادی وجود دارد و هیچ دو بیمار شرایط خود را دقیقاً یکسان، از جمله علائم، تجربه نمی‌کنند.

همانطور که گفته شد، به خصوص در زمینه تشخیص زودهنگام، برخی علائم رایج وجود دارد که می توان مراقب آنها بود.

هنگامی که بیشتر مردم به علائم اسکولیوز فکر می کنند، به کمردرد فکر می کنند، اما به یاد داشته باشید، موارد AIS به ندرت دردناک هستند.

درد خفیف اسکولیوز

حتی اگر اکثر موارد اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان دردناک نیستند، این بدان معنا نیست که بیمار هرگز درد مرتبط با اسکولیوز را تجربه نخواهد کرد.

با پیشرفت یک بیماری، انحنای آن بزرگتر می شود و احتمال ایجاد علائم نامطلوب مانند درد بیشتر می شود.

در واقع، تقریباً 20 درصد از نوجوانان احساس درد عضلانی را گزارش می‌کنند، و با ادامه پیشرفت، احتمال بدتر شدن آن وجود دارد.

همچنین باید به بزرگسالان و درد خفیف اسکولیوز اشاره کرد. همانطور که قبلا گفته شد، بزرگسالان درد مربوط به اسکولیوز را بسیار متفاوت از نوجوانان تجربه می کنند.

هنگامی که رشد متوقف می شود، حرکت طویل شدن ستون فقرات نیز متوقف می شود. هنگامی که رشد فرد مبتلا به اسکولیوز متوقف می شود، این حرکت طولانی تر با فشرده سازی جایگزین می شود که بر ستون فقرات و عضلات، اعصاب و بافت های اطراف آن فشار وارد می کند.

برای بزرگسالان، حتی با اشکال خفیف، اسکولیوز می تواند باعث دردهای زیادی در گردن و کمر شود، علاوه بر این که به دلیل فشار دادن اعصاب، درد را به بازوها، پاها و پاها منتشر می کند.

درد لگن خفیف اسکولیوز نیز می تواند یک شکایت بسیار واقعی برای بزرگسالان باشد، به خصوص اگر اسکولیوز باعث تغییر در تقارن لگن شده باشد.

اگر انحنای غیرطبیعی باعث جابجایی لگن شده باشد و یک لگن بالاتر از دیگری بنشیند، یک طرف وزن بیشتری می گیرد و این می تواند منجر به درد و ناراحتی شود.

اساساً، هر چه فرد طولانی‌تر با اسکولیوز زندگی کند، احتمال اینکه در نقطه‌ای شروع به ایجاد درد کند، بیشتر می‌شود، به خصوص اگر درمان نشود.

این ما را به ناحیه اسکولیوز خفیف هدایت می کند که من بیشتر می خواهم مردم آن را درک کنند: پیشرفت.

اگر درد مرتبط با اسکولیوز یا علائم دیگر را تجربه می کنید، دلیلی برای رنج بی جهت وجود ندارد.

کمک تنها با یک کلیک فاصله دارد و می تواند اولین قدم به سوی درمان فعال و تسکین باشد.

وضعیت ناهموار

شانه ها و باسن ناهموار می تواند نشانه اسکولیوز خفیف باشد. اساساً هر علامتی مبنی بر نامتقارن بودن بدن دلیلی برای بررسی بیشتر است.

در زیر برخی از تغییرات وضعیتی اضافی مرتبط با اسکولیوز خفیف آورده شده است:

• سر بدون مرکز روی تنه به نظر می رسد
• به نظر می رسد که بازوها در طول های مختلف آویزان هستند
• دنده ها می توانند از یک طرف بیشتر از طرف دیگر بیرون بزنند
• هنگام ایستادن، به نظر می رسد بدن بیشتر به یک طرف متمایل می شود
• به نظر می رسد که پاها در طول های مختلف آویزان هستند
• یک لگن می تواند بالاتر از دیگری بنشیند
• یک طرف کمر می تواند صاف تر یا گردتر از طرف دیگر باشد
• یک تیغه شانه می تواند بیشتر از دیگری بیرون بزند
• فضای بین بازوها و بالاتنه ممکن است ناهموار به نظر برسد

تناسب ناهموار لباس

نحوه آویزان شدن لباس روی بدن می تواند نشانگر خوبی از هرگونه عدم تقارن باشد.

در حالی که تشخیص آن سخت است، برخی از تغییرات وضعیتی ظریف مرتبط با اسکولیوز خفیف می تواند باعث تغییر در نحوه تناسب لباس شود.

به سرآستین ها و نحوه قرار گرفتن آنها روی هر بازو توجه کنید. آیا همیشه به نظر می رسد که یقه پیراهن ها بیشتر به یک طرف کشیده می شوند؟

لباس نامناسب نشانه قطعی اسکولیوز نیست، اما اگر به نظر می رسد این نوع تغییرات به طور ناگهانی اتفاق می افتد، می تواند دلیل کافی برای بررسی بیشتر باشد.

سردرد

اگرچه داشتن اسکولیوز خفیف تضمین نمی کند که فرد با سردرد دست و پنجه نرم کند، اما می تواند یک مشکل رایج برای بیماران اسکولیوز باشد.

همانطور که قبلا ذکر شد، گاهی اوقات محل انحنا می تواند نشانه های احتمالی مانند سردرد تنشی که معمولاً با انحنای ستون فقرات گردنی (بالای پشت و گردن) همراه است را نشان دهد.

هنگامی که ستون فقرات گردنی به طور غیر طبیعی خمیده می شود، این می تواند باعث سفت شدن عضلات گردن و ایجاد کشش روی سر شود. این نوع سردردها به سطح میگرن می رسند.

سردردهای مرتبط با اسکولیوز و میگرن نیز با جریان مایع مغزی نخاعی (CSF) مرتبط هستند.

مایع CSF نه تنها به این دلیل مهم است که نخاع و مغز را محافظت می کند و از آسیب محافظت می کند، بلکه به رساندن مواد مغذی و حذف مواد زائد نیز کمک می کند.

اگر اسکولیوز باعث وقفه در جریان CSF شده باشد، می تواند سطح آن را در مغز کاهش دهد و در نتیجه سردردهای ناتوان کننده ایجاد شود.

مسائل مربوط به تعادل و هماهنگی

مشکلات مربوط به تعادل و هماهنگی می تواند یک علامت دشوار برای تشخیص زودهنگام باشد، به خصوص در نوجوانان.

با در نظر گرفتن این خمیدگی کلاسیک نوجوانان و یادآوری مداوم به نوجوانان برای “صاف ایستادن”، تغییرات در تعادل و هماهنگی می تواند چیزی بیشتر از ناهنجاری های نابسامان نوجوان به نظر برسد.

یک راه خوب برای آزمایش بیشتر این است که فرد چشمان خود را ببندد و سعی کند به مدت 30 ثانیه روی یک پا تعادل خود را حفظ کند. اکثر مردم باید قادر به انجام این کار باشند.

برای افراد مبتلا به اسکولیوز، توانایی تشخیص موقعیت بدن بدون نشانه‌های بصری می‌تواند یک چالش اضافی باشد که به عنوان “حس عمقی” شناخته می‌شود.

تغییرات در راه رفتن

تغییرات در راه رفتن به مسائل مربوط به تعادل و هماهنگی مرتبط است.

من می توانم چیزهای زیادی در مورد شرایط بیمارانم با نحوه راه رفتن آنها بگویم. غیر معمول نیست که اسکولیوز خفیف خود را در راه رفتن فرد نشان دهد.

بازوها می توانند کمتر تاب بخورند و حرکت طبیعی ضد چرخش باسن و شانه ها را می توان کاهش داد.

همچنین حرکات نامتقارن در حین راه رفتن می تواند نشانه ای از وجود اسکولیوز خفیف باشد.

در حالی که داشتن یکی از مسائل ذکر شده ممکن است به معنای وجود اسکولیوز نباشد، اگر تعدادی از این مسائل وضعیتی آشنا به نظر می رسند، این نشانه خوبی است که باید آزمایش های بیشتری برای رد اسکولیوز انجام شود.

به یاد داشته باشید، ارزیابی بیهوده ضرری ندارد، اما با فعال نبودن و رها کردن شرایط برای پیشرفت بدون تشخیص و بدون مانع، ضرری به همراه دارد.

پیشرفت خفیف اسکولیوز

همانطور که قبلا ذکر شد، اسکولیوز پیشرونده است، و این بدان معنی است که در صورت عدم درمان، عملاً بدتر شدن آن در طول زمان تضمین می شود.

بخشی از چالش درمان اسکولیوز خفیف، علاوه بر تشخیص زودهنگام، این است که در حالی که می دانیم بزرگترین محرک پیشرفت، رشد است، هیچ راهی برای تشخیص دقیق اینکه ستون فقرات بیمار با چه سرعتی به آن رشد پاسخ می دهد وجود ندارد.

من معتقدم که بیماران زمانی بهترین شانس را برای موفقیت درمان دارند که وضعیت آنها در مرحله خفیف مشخص شود.

از آنجایی که AIS رایج ترین شکل این بیماری است، این گروه سنی است که با بزرگترین خطر برای پیشرفت سریع مواجه است.

اگر وضعیت یک نوجوان تشخیص داده نشود و درمان نشود تا زمانی که علائم آن به اندازه کافی شدید شود که در بزرگسالی تشخیص داده شود، پیشرفت روند کندتر می شود، اما همچنان یک مشکل است.

در بیشتر موارد اسکولیوز ایدیوپاتیک بزرگسالان، اینها ادامه AIS هستند که در دوران نوجوانی تشخیص داده نشده و درمان نشده اند، اغلب به این دلیل که فرد به سادگی از وضعیت خود بی اطلاع بوده است.

تا زمانی که این بزرگسالان تشخیص داده شوند، بدیهی است که وضعیت آنها برای مدتی طولانی بدون مانع پیشرفت کرده است، و تا زمانی که این بیماری علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند، آنها به دنبال تشخیص و درمان هستند.

بنابراین فرض کنید یک بزرگسال به دلیل کمردرد به دیدن من می‌آید، و من با اندازه‌گیری زاویه کاب 24 درجه، اسکولیوز خفیف را تشخیص می‌دهم.

حتی با پیشرفت آهسته‌تر مشخصه بزرگسالی، مثلاً یک درجه در سال، بیش از 10 سال، آن بزرگسال اکنون زاویه کاب 34 درجه دارد و به رسیدن به آستانه جراحی بسیار نزدیک‌تر است.

شما می توانید ببینید که چگونه، حتی پیشرفت آهسته، یک اثر تجمعی دارد که می تواند برابر با یک انحنای غیر طبیعی ستون فقرات باشد.

منظور من این است که پیشرفت، پیشرفت است. چه به آهستگی یا سریع اتفاق بیفتد، نتیجه نهایی شکل شدیدتر این بیماری، اگر درمان نشود، عملاً اجتناب ناپذیر است.

این ما را به موضوع گزینه‌های درمانی برای اسکولیوز خفیف سوق می‌دهد، که ما را به مسیری که هر بیمار اسکولیوزیس باید با آن روبرو شود می‌رساند: انتخاب یک رویکرد درمانی.

گزینه های درمان اسکولیوز خفیف

همانطور که در مورد اسکولیوز متوسط و شدید نیز وجود دارد، دو روش اصلی درمان اسکولیوز برای اسکولیوز خفیف وجود دارد: سنتی و عملکردی.

در حالی که رویکرد سنتی هنوز برای بسیاری انتخاب است، من از مردم می‌خواهم که این انتخاب را از روی دانش و قدرت انجام دهند، و برای من، این به معنای آگاهی کامل از همه گزینه‌های درمانی موجود، از جمله مزایا و خطرات شناخته شده هر کدام است.

رویکرد سنتی برای درمان اسکولیوز خفیف

وقتی صحبت از رویکرد سنتی برای درمان اسکولیوز خفیف می شود، حرف زیادی برای گفتن وجود ندارد، زیرا این رویکرد در این مرحله اولیه هیچ اقدام پیشگیرانه ای انجام نمی دهد. درعوض، به بیماران گفته می شود که تماشا کنند و منتظر بمانند تا ببینند که آیا وضعیت آنها با چه سرعتی پیشرفت می کند یا خیر.

برای موارد خفیف و متوسط، به غیر از مانیتورینگ، و احتمالاً بریس، معمولاً هیچ کاری به شکل درمان فعال انجام نمی‌شود، تا زمانی که درجه انحنای بیمار به آستانه جراحی برسد.

مسئله این است که هیچ راهی وجود ندارد که بدانیم اگر درمان زودتر شروع می شد چه اتفاقی می افتاد.

در بسیاری از موارد، شروع درمان در اوایل خط پیشرونده این بیماری به معنای اجتناب از سختی‌های رسیدن به مراحل شدیدتر است، به‌ویژه زمانی که اسکولیوز شدید می‌تواند همراه با توصیه جراحی فیوژن ستون فقرات باشد.

در رویکرد سنتی، مردم تماشا می‌کنند و منتظر می‌مانند تا شرایط بیماران پیشرفت کند، کاری که باید انجام دهند، و برای من، این اتلاف زمان ارزشمند درمان است.

هنگامی که بیمار از آستانه جراحی در حدود 45 درجه عبور کرد، پیشرفت مداوم را نشان داد و بریس‌بندی بی‌اثر بود (در صورت تلاش)، او به سمت جراحی هدایت می‌شود که بهترین راه برای جلوگیری از پیشرفت بیشتر بیماری است.

بنابراین برای روشن بودن، اگر بیمار مبتلا به اسکولیوز خفیف برای گزینه های درمانی به جراح ستون فقرات ارجاع داده شود، هیچ درمان پیشگیرانه ای در این مرحله انجام نمی شود. در رویکرد سنتی، استراتژی نظارت بر وضعیت است تا ببینیم ستون فقرات چگونه به رشد (AIS) پاسخ می‌دهد و پیشرفت می‌کند.

اگر اسکولیوز خفیف و متوسط بدون درمان رها شود یا به طور پیشگیرانه درمان نشود، عملاً پیشرفت آن تضمین شده است، و اگر بیمار مبتلا به اسکولیوز خفیف به مرحله متوسط و سپس شدید پیشرفت کند، جراحی می‌تواند به عنوان یک گزینه درمانی مثبت ارائه شود. بسیاری از خطرات و عوارض جانبی بالقوه، بدون ذکر هزینه.

این ما را به سوالی می‌رساند که اکثر افرادی که به تازگی اسکولیوز خفیف تشخیص داده شده‌اند می‌پرسند: آیا اسکولیوز خفیف نیاز به جراحی دارد؟

آیا اسکولیوز خفیف نیاز به جراحی دارد؟

این سوال که آیا اسکولیوز خفیف نیاز به جراحی دارد یا خیر پاسخ پیچیده ای دارد.

به زبان ساده: خیر، اسکولیوز خفیف نیازی به جراحی ندارد. با این حال، اگر اسکولیوز خفیف بدون درمان رها شود و به مرحله شدید پیشرفت کند، برای کسانی که در مسیر درمان سنتی هستند، ممکن است به آنها گفته شود که جراحی ضروری است.

برای اینکه اسکولیوز یک فرد در آستانه جراحی در نظر گرفته شود، در بیشتر موارد، این شامل انحنای بیش از 40 درجه است، اما باز هم، هر مورد متفاوت است.

جراحی فیوژن ستون فقرات هرگز برای درمان اسکولیوز خفیف ضروری نخواهد بود زیرا در این مرحله، انحناها بسیار کمتر از سطح جراحی است و حتی برای طرفداران فیوژن ستون فقرات برای اسکولیوز شدید، هیچ جراحی چنین روش تهاجمی را بر روی بیماری که انحنای آن ندارد انجام نمی دهد. حتی نزدیک به آن سطح جراحی.

به نظر من، فیوژن ستون فقرات تنها باید به عنوان آخرین راه حل مورد استفاده قرار گیرد، پس از اینکه همه گزینه های دیگر مورد بررسی قرار گرفتند و شکست خوردند.

این به این دلیل است که همجوشی ستون فقرات دائمی است. اگر بیمار از نتایج ناراضی باشد، یا این روش به دلایلی با شکست مواجه شود، تنها راه حل ممکن جراحی بیشتر است.

اگر بیمار از نتایج رویکرد عملکردی ما ناراضی باشد، هیچ آسیبی وارد نمی شود. از آنجایی که این یک رویکرد طبیعی و غیر تهاجمی است، عوارض جانبی کمی وجود دارد، اگر وجود داشته باشد، و هیچ چیز غیر قابل برگشت نیست.

جراحی اسکولیوز همچنین با برخی از عوارض جانبی سنگین مانند کاهش انعطاف‌پذیری همراه است و گزارش افزایش درد ناشی از اسکولیوز پس از جراحی برای بیماران غیرمعمول نیست.

علاوه بر این، هیچ تضمینی وجود ندارد که اسکولیوز بیمار علیرغم اینکه تحت عمل جراحی تهاجمی قرار گرفته است، به پیشرفت خود ادامه ندهد.

برای پاسخ واضح به این سوال، هیچ جراحی قرار نیست فیوژن ستون فقرات را روی یک فرد مبتلا به اسکولیوز خفیف انجام دهد، زیرا نه تنها غیرضروری است، بلکه به معنای قرار دادن بیمار در معرض تمام خطرات، عوارض و هزینه‌های بالقوه جراحی است.

اینجا در مرکز کاهش اسکولیوز، به همین دلیل است که رویکرد درمان عملکردی ما بیشتر فعال است تا واکنشی.

ما می خواهیم انحنای غیرطبیعی بیماران خود را در حالی که شرایط آنها در خفیف ترین شکل ممکن است کاهش دهیم. ما برای بهبود کیفیت کلی زندگی آنها تلاش می کنیم، و بخش بزرگی از آن اجتناب از سختی های اسکولیوز شدید و احتمال مواجهه با جراحی فیوژن ستون فقرات است.

اکنون، بیایید رویکرد درمانی خود را برای یک مورد معمولی از AIS که در مرحله خفیف تشخیص داده شده است، بررسی کنیم.

رویکرد عملکردی برای درمان اسکولیوز خفیف

اگر بیمار با نگرانی از اسکولیوز برای دیدن من می آمد، او را معاینه فیزیکی می کردم و شرح حالشان را می گرفتم. اگر برخی از شاخص ها را می دیدم، برای انجام اندازه گیری های واقعی و تایید وجود اسکولیوز ساختاری، عکس اشعه ایکس اسکولیوز را سفارش می دادم.

اگر زاویه کاب بیش از 10 درجه بود، اما کمتر از 25، و شامل چرخش بود، من با بیمار و خانواده‌اش می‌نشستم و تشخیص اسکولیوز خفیف را به آنها می‌دادم.

از آنجا، من توصیه می کنم درمان را در اسرع وقت شروع کنید. من مزایای این را در زمینه پیشرفت توضیح خواهم داد و اینکه چگونه اگر به حال خود رها شود، علائم مرتبط و درجه انحنا عملاً افزایش می یابد.

از اشعه ایکس و معاینه، من تمام اطلاعات شرایطی را که برای طراحی یک رویکرد درمانی در حرکت رو به جلو نیاز دارم، در اختیار دارم.

رویکرد درمانی ما همچنین شامل نظارت زیادی برای مشاهده چگونگی تأثیر رشد بر ستون فقرات است، اما تفاوت بین نظارت و نظارت ما در رویکرد سنتی این است که ما به طور فعال پاسخ می‌دهیم.

از تصاویر اشعه ایکس زیر که قبل و بعد از درمان گرفته شده است، می توانید تفاوت درمان فعال را مشاهده کنید.

رویکرد یکپارچه ما چندین رشته درمانی را ترکیب می کند. این برای بیماران اسکولیوز بسیار مفید است، نه تنها به این دلیل که می توانند از مزیت های مختلف هر رویکرد بهره مند شوند، بلکه به این دلیل که به ما امکان می دهد برنامه های درمانی خود را به طور کامل برای رسیدگی به بیماران و شرایط آنها شخصی سازی کنیم.

در مرحله خفیف، هدف نهایی درمانی ما این است که با کاهش انحنا، کاهش علائم مرتبط، و جلوگیری از رسیدن بیماری به مرحله متوسط و شدید پیشرفت، بر وضعیت در سطح ساختاری تأثیر بگذاریم.

جنبه های مختلف درمان عملکردی برای اسکولیوز خفیف

همانطور که گفته شد، در اینجا در مرکز، ما چندین رشته درمانی را ترکیب می کنیم.

این رشته ها مختص اسکولیوز هستند و شامل تنظیمات هدفمند کایروپراکتیک، توانبخشی فعال و غیرفعال، تمرینات و بریس های اصلاحی هستند.

ما این رشته‌ها را بر اساس نیازهای بیمار و شرایط او ترکیب می‌کنیم، سپس با مشاهده اینکه چگونه با هم کار می‌کنند و ستون فقرات چگونه واکنش نشان می‌دهند، آنها را به طور متفاوت تنظیم و تقسیم می‌کنیم.

نکته مهم در مورد این رویکرد، علاوه بر اثربخشی آن، میزان مشارکت بیمار در طول فرآیند است.

بدیهی است که برای یک بیمار نوجوان که به تازگی تشخیص اسکولیوز خفیف داده شده است دشوار است که خود را خوش شانس ببیند، اما من تمام تلاش خود را می کنم تا نکات مثبت تشخیص زودهنگام و چگونگی افزایش موفقیت درمان را برجسته کنم.

با مشاهده تصاویر اشعه ایکس زیر که قبل و بعد از درمان گرفته شده اند، می توانید ببینید که رویکرد عملکردی ما چقدر می تواند موثر باشد. در اینجا، انحنای بیمار با عدم تقارن وضعیتی ناشی از این بیماری کاهش یافته و بهبود یافته است.

علاوه بر این، درمان فعال به بیماران کمک می کند تا احساس قدرت و کنترل بر وضعیت، بدن و زندگی خود را حفظ کنند و این منجر به نگرش بهتر، اثربخشی درمان بهتر و بهبود سلامت روان می شود.

در اینجا، من می خواهم چند کلمه بگویم تا به وضوح توضیح دهم که هر جنبه از درمان شامل چه مواردی می شود:

کایروپراکتیک مخصوص اسکولیوز – برای این جنبه درمانی، ما از تنظیمات کایروپراکتیک مخصوص اسکولیوز استفاده می کنیم تا سعی کنیم ستون فقرات را دستکاری کنیم تا از انحنای ناسالم خارج شود و تا حد امکان انحنای سالم ستون فقرات را بازیابی کنیم.

به طور سنتی، جایگاه کایروپراکتیک در درمان اسکولیوز مورد تردید قرار گرفته است، اما از آنجایی که کایروپراکتیک عمومی به طور قطع در مورد درمان اسکولیوز کوتاه می‌آید، کایروپراکتیک خاص اسکولیوز متفاوت است و این قدرت را دارد که بر وضعیت به روش‌های بسیار مثبت تأثیر بگذارد.

درمان اختصاصی اسکولیوز – هدف از درمان اختصاصی اسکولیوز این است که ستون فقرات را به صورت غیرفعال در موقعیت اصلاحی حرکت دهد.

این جنبه از درمان شامل کشش، چرخش، و ارتعاش است.

در اینجا در مرکز، ما از انواع مختلفی از تجهیزات استفاده می کنیم که به طور خاص برای کاهش اسکولیوز طراحی شده اند.

تمرینات اختصاصی اسکولیوز (SSEs) – برای مدت طولانی، این سوال وجود داشت که ورزش در کجا و آیا در درمان اسکولیوز مناسب است یا خیر. ما از آن زمان آموخته ایم که تمرینات مخصوص اسکولیوز، زمانی که به درستی انجام شوند و با شرایط بیمار سفارشی شوند، می توانند بسیار موثر باشند.

این تمرینات خود اصلاحی با توجه به توانایی و نوع/شدت انحنای هر بیمار سفارشی می شوند. آنها شامل ترکیبی از تمرینات مبتنی بر حرکت، ایزومتریک یا انعکاسی هستند.

SSE ها همچنین ابزاری عالی برای مدیریت درد خفیف اسکولیوز هستند. شل و قوی نگه داشتن ستون فقرات و ماهیچه ها و تاندون های اطراف آن تا حد امکان یک راه سالم و پیشگیرانه برای مدیریت و کاهش درد کمر و عضلانی مربوط به اسکولیوز است.

در اینجا در مرکز، ما تمام تجهیزات ورزشی پیشرفته مورد نیاز برای تسهیل این جزء از درمان را داریم.

بریس های اصلاحی – برای کسانی که دقت لازم را در تحقیق در مورد درمان اسکولیوز انجام داده اند، احتمالاً با اشاره به بریس به عنوان جزئی از درمان مواجه شده اند.

برای کسانی که تعجب می کنند که چرا گاهی اوقات اصطلاح “اصلاح کننده” برای بریس استفاده می شود، و گاهی اوقات نه، این به این دلیل است که همه بریس ها یکسان ساخته نشده اند و هدف درمانی یکسانی در ذهن ندارند.

بریس های اصلاحی کاهش انحنای ساختاری را به عنوان هدف نهایی خود دارند، در حالی که بریس های سنتی معمولی، مانند بریس بوستون، هدف متفاوتی دارند.

همانطور که قبلاً ذکر شد، بریس تنها شکلی از درمان فعال است که در رویکرد سنتی، قبل از رسیدن به آستانه جراحی انجام می‌شود و رایج‌ترین بریس مورد استفاده در رویکرد سنتی، بوستون است.

بریس بوستون، مانند جراحی اسکولیوز، اصلاح را به عنوان هدف نهایی خود ندارد، بلکه کاهش/توقف پیشرفت را دارد. این کار را با فشار دادن ستون فقرات در نقاط خاصی در امتداد انحنا و نگه داشتن آن در یک موقعیت اصلاحی انجام می دهد، اما در واقع آن را اصلاح نمی کند.

با رویکرد درمان عملکردی خود، از نوع کاملاً متفاوتی از بریس استفاده می‌کنیم: اسکولی بریس اصلاحی سه بعدی.

تفاوت بزرگ بین بریس بوستون و اسکولی بریس در طراحی و هدف درمان است. ScoliBrace برای کاهش انحنا در هنگام پوشیدن طراحی شده است.

علاوه بر این، بر اساس نوع انحنای هر بیمار، نوع بدن و سطح انعطاف پذیری ستون فقرات به صورت سفارشی ساخته می شود.

تفاوت در طراحی به اهداف نهایی متضاد مربوط می شود. ScoliBrace به جای کند کردن/توقف پیشرفت، همانطور که بریس بوستون امیدوار است انجام دهد، ScoliBrace تلاش می کند تا با کاهش انحنا و حمایت از کاهش، عملاً اسکولیوز را اصلاح کند.

بنابراین، وقتی نوبت به بهترین بریس اسکولیوز خفیف می‌رسد، بریس اصلاح‌کننده و سفارشی‌شده بهترین ضربه را برای تأثیرگذاری بر اسکولیوز در سطح ساختاری دارد، که دقیقاً همان چیزی است که درمان موفق مستلزم آن است.

اگر می‌خواهید درباره رویکرد درمان عملکردی فعال ما در اینجا در مرکز اطلاعات بیشتری کسب کنید، در تماس با ما دریغ نکنید.

اسکولیوز ایدیوپاتیک خفیف در بزرگسالان

از آنجایی که شایع ترین شکل بیماری (AIS) 80 درصد موارد تشخیص داده شده شناخته شده را تشکیل می دهد، من مقاله را روی این شکل از بیماری متمرکز کرده ام.

در حالی که اکثر بیماران من نوجوانان در مرحله متوسط هستند، فراموش نکنیم که بزرگسالان نیز می توانند به این بیماری مبتلا شوند. اسکولیوز در بزرگسالان دارای دو شکل اصلی است: ایدیوپاتیک و دژنراتیو.

هنگامی که اسکولیوز ایدیوپاتیک در بزرگسالی ظاهر می شود، معمولاً گسترش AIS است.

همانطور که بحث شد، تشخیص AIS همیشه آسان نیست، و غیر معمول نیست که نوجوانان با اسکولیوز خود رشد کنند و رشد کنند، تا زمانی که رشد در بزرگسالی متوقف شود، این وضعیت دردناک می شود، و این همان چیزی است که آنها را به دیدن من وا می دارد. تشخیص.

در این موارد، هدف درمانی ما کاهش انحنای غیرطبیعی برگشت به جایی است که قبل از شروع علائم قابل توجهی مانند درد پشت و عضله بود.

اسکولیوز دژنراتیو خفیف در بزرگسالان

اسکولیوز دژنراتیو اغلب پس از 40 سالگی ظاهر می شود. این به دلیل اثرات تخریبی طبیعی پیری بر ستون فقرات ایجاد می شود که معمولاً دیسک های بین مهره ای را تحت تأثیر قرار می دهد.

دیسک های بین مهره ای به عنوان بالشتک بین تک تک مهره ها و کمک فنرها برای توزیع یکنواخت نیروی ضربه عمل می کنند.

زمانی که دیسک‌هایی که بین مهره‌های ستون فقرات قرار دارند شروع به تحلیل رفتن می‌کنند، این می‌تواند باعث ایجاد لغزش شود و ستون فقرات می‌تواند به تدریج شروع به خم شدن از هم‌سطح خود کند و در نتیجه دچار اسکولیوز شود.

در این نوع موارد، این درد و ناراحتی است که بزرگسالان را به دیدن من می‌آورد، و هنگامی که ما رادیوگرافی انجام می‌دهیم، می‌توانیم سلامت ستون فقرات، دیسک‌های بین مهره‌ای آن را بسنجیم و به بیمار تشخیص دهیم.

در زنان، تغییرات در سطح هورمون ها و تراکم استخوان به دلیل یائسگی نیز می تواند نقش داشته باشد.

صرف نظر از سن یا شدت بیماری، یک برنامه درمانی بالقوه برای هر بیماری که می بینیم وجود دارد.

در اینجا در مرکز، هدف ما کمک به بیماران برای جلوگیری از رسیدن به مراحل بالاتر پیشرفت است. اولین قدم برای رسیدن به این هدف نهایی، ارتباط با بیماران نیازمند است.

اگر احساس می کنید شما یا یکی از عزیزانتان یکی از این بیماران هستید، در اینجا با ما تماس بگیرید.

نتیجه

وقتی صحبت از اسکولیوز خفیف به میان می آید، این اولین مرحله بیماری است.

اسکولیوز خفیف که به عنوان یک اختلال ستون فقرات با اندازه گیری زاویه کاب بین 10 تا 25 درجه که همزمان با چرخش است، بهترین زمان برای شروع درمان است.

در حالی که شروع درمان فعال در حالی که اسکولیوز بیمار هنوز خفیف است فواید متعددی دارد، این می تواند به ویژه چالش برانگیز باشد زیرا تشخیص زودهنگام همیشه امکان پذیر نیست، به همین دلیل است که اکثر بیماران من در مرحله متوسط هستند.

اسکولیوز خفیف برخی از علائم آشکار را دارد که باید به آنها توجه کرد، اما بسیاری از این علائم بسیار ظریف و دشوار هستند.

همچنین فراموش نکنیم که در AIS، این احتمال وجود دارد که نوجوانان کشف تغییرات بدنی را که درک نمی‌کنند یا احساس می‌کنند که آنها را از همسالان خود متمایز می‌کند، به اشتراک نگذارند.

قبلاً گفته‌ام، و باز هم می‌گویم: کاهش انحنای خفیف به کوچک‌تر ضرری ندارد، اما مطمئناً با تماشای ساده در حالی که وضعیت بیمار از خفیف به متوسط پیشرفت می‌کند آسیبی وارد می‌شود. شدید.

اینجا در مرکز کاهش اسکولیوز، ما احساس افتخار می کنیم که در کنار بیماران در سفرشان به اسکولیوز قدم بزنیم.

برای کسانی که من مبتلا به اسکولیوز خفیف هستند، از اشتراک گذاری نتایج مثبت بالقوه درمانی با آنها و خانواده هایشان لذت می برم.

با کمی تلاش و صبر می توانیم به این بیماران مبتلا به اسکولیوز خفیف کمک کنیم تا از سختی های مراحل متوسط و شدید پیشرفت به طور کلی اجتناب کنند.

مشاوره و درخواست اطلاعات

اگر می خواهید برای مشاوره برنامه ریزی کنید، یا فقط می خواهید اطلاعات بیشتری داشته باشید، می توانید با شماره 56111339 تماس بگیرید. ما در موسسه ارتوپدی فنی توان طب قادر به تشخیص و درمان انواع انحراف ستون فقرات(اسکولیوز، قوز کمر و…) با بریس های طبی هستیم.

آدرس مطب